Thema | Messertragen | |||
---|---|---|---|---|
Datierung | [1472-1497]:1 | |||
Textschicht | Überarbeitung durch Heinrich Meier (HM) am linken Rand. Undatiert, aber frühestens 1472 (erster Nachweis von Heinrich Meier in der Göttinger Kanzlei). | |||
Vergleich zu | Der ursprüngliche Text, verfaßt von Andreas Brun (AB) besteht aus einer Seite. Er schließt an den Text über Roffgude an. | |||
Zusätzlich dargestellt |
| |||
Zitation | Kundige bok 2, digitale Edition, Messertragen, [1472-1497]:1 <http://kundigebok.stadtarchiv.goettingen.de/kb2Web/Main?cite=37uauog> (20.04.2018) |
|| KA32V
Von messeren
Id den schal ock neyn unser (medeborgher)
wonet, dragen swerde, langhe meste, (for̅nforer)
bij dage edder bij nacht, id en sij dat he wake von der stad
wegen edder des foytes von stund over velt gan wolde
edder wedder queme.
We dat dede unde so dicke alse he dat
dede unde des (erwu̅nen)
der stad viff schillinge geven
(und̅)
vorlustich sin
. Aver eyn korth messer,
eyner halven elen langk edder korther
vor (dem̅)
moet eyn jewelk wol dragen.
Ock furder we dar messer, (for̅nforer)
dar men des anne
gewar worde, den wil de rad dar (furd)
(u̅me)
barden edder messer
des nachtes droge, (dem̅)
eyn loth gheven; dat loth de jenne, de de messer, (for̅nforer)
den gedragen hefft ock wedder (u̅me)
richten schal.
Ock en schal (nyma̅t)
hir uppe (dem̅)
kogilen an den halß getogen. We dijt vorbreke (und̅)
dicke he dat dede, scholde he (dem̅)
schillinge gheven.
Id en schal ock nymant, dat sij fruwe edder man, (upp̅)
kophuse edder wan de gilden dantzin, mit vorbundem
angesichte an den dantz
gan noch sin.
(Und̅)
dantzen will, id sy
to brudlechten (edd)
anders, schall hoveß
licken unde (tuchtige̅)
dantzen,
nicht ropen noch eyn den (anden)
aff stoten
noch neynerleye ungesture (dryve̅)
oeven
. An weme
de rad des anders
gewaͤr
worde
An wen des de rad
gewar worde, scholde (dem̅)
steyne geven,
breken unde foeren laten, wor (on̅)
wiside.